Գարու մշակում

1
Գարու մշակությունը
Գարնանացան գարու համար լավ նախորդներ են հանդիսանում շարահերկ մշակաբույսերը՝ կարտոֆիլը, շաքարի և կերի ճակնդեղը, ծխախոտը, հատիկաընդեղենները, եգիպտացորենը, արևածաղիկը, միամյա խոտաբույսերից և ցելից հետո մշակված աշնանացանը, ինչպես նաև բազմամյա խոտաբույսերը (առվույտ, կորնգան):
Գարնանացան գարու հողի մշակումը սկսվում է խոզանի երեսվարից: Եթե նախորդը եղել է հասկավոր մշակաբույս, երեսվարը կատարում են 2 անգամ, 1-ը՝ անմիջապես բերքահավաքից հետո, 6-8սմ խորությամբ, 2-ը՝ 3-4 շաբաթ հետո: Եթե դաշտը վարակված է բազմամյա մոլախոտերով, 2-3 շաբաթ հետո կատարում են երեսվար՝ թևավոր երեսվարիչով կամ կուլտիվատոր-հարթահատիչներով, 12-14սմ խորությամբ: Խոզանի երեսվարից 2-3 շաբաթ անց նախագութանիկավոր գութաններով կատարում են խոր վար՝ 20-22սմ խորությամբ: Ցրտահերկի օպտիմալ ժամկետը սեպտեմբերի վերջն է և հոկտեմբերի առաջին կեսը: Եթե նախորդը եղել է շարահերկ մշակաբույս (կարտոֆիլ, ճակնդեղ, ծխախոտ), բերքահավաքից հետո պետք է կատարել 20-22սմ խորությամբ, իսկ եթե դաշտը զերծ է մոլախոտերից, կատարում են փխրեցում՝ 12-14սմ խորությամբ: Ցրտահերկը փոցխում են նաև վաղ գարնանը՝ ծանր ատամնավոր փոցխերով, հիմնական մշակության նկատմամբ ուղղահայաց կամ շեղակի ուղղությամբ:
2
Սերմացուի նախապատրաստումը
Սերմացուն պետք է լինի ախտահանված, բարձր ծլունակությամբ, զերծ լինի մոլախոտերի սերմերից, ունենա բարձր ծլման էներգիա: Խորհուրդ է տրվում ցանել 93%-ից բարձր ծլունակություն ունեցող, I-ին և II-րդ դասի, բարձր վերարտադրության սերմացուներ:
3
Ցանքի ժամկետները և նորման
Գարնանացանի ցանքը պետք է կատարել, երբ հնարավոր է լինում դաշտ դուրս գալ, սկսել հողի փխրեցման ու ցանքի աշխատանքները: Ուշացումը խիստ անդրադառնում է բերքատվության վրա: Չոր կլիմայական պայմաններում, անջրդի ցանքերում, 1 հա-ի վրա ցանվում է շուրջ 180-220կգ: Ցանում են սովորական շարքերով (շարային), նեղաշար և խաչաձև: Նախընտրելի է նեղաշար (7.5սմ միջշարքերով) ցանքը:
4
Գարու բերքահավաքը
Բերքահավաքը պետք է կատարել սեղմ ժամկետներում, բայց նկատի ունենալով, որ լրիվ հասունացման փուլում երկշարք գարիները թափվում են, իսկ բազմաշար գարիները հասկի առանցքի թուլության պատճառով` կոտրվում: Գարեջրի արդյունաբերության նպատակով մշակվող գարին հավաքում են լրիվ հասունացման փուլում, քանի որ շատ չորանալիս պահպանվում է հատիկի գույնը, որն ապահովում է գարեջրի որակը: Բերքահավաքի ուշացումն իր հետ բերում է բերքի զգալի կորստի: Բերքի պահեստավորումից առաջ հատիկը չորացնում են` խոնավությունը հասցնելով 13-14%-ի, եթե հատիկը պետք է օգտագործվի որպես սերմացու, այն քամհարում են, զտում, ախտահանում` նոր
պահեստավորում: